Żywokost lekarski (łac. Symphytum officinale) to dziś nieco zapomniana  roślina,  jednak  w medycynie  ludowej wykorzystywana była od wieków. Żródla historyczne mówią, że żywokost lekarski stosowali do leczenia ran żołnierze Aleksandra Wielkiego.

Kwiaty żywokostu wyglądają bardzo efektownie, ale surowcem leczniczym jest jego  korzeń.

Nazwa „żywokost” nadana została tej roślinie  nie bez powodu. Tradycyjnie żywokost stosowano właśnie do leczenia „kości” czyli reumatyzmu, bólu stawów,  schorzeń kręgosłupa, zwichnięć, stłuczeń , a nawet złamań.

Żywokost lekarski  – zastosowanie współczesne

Korzeń żywokostu zawiera około 15 to śluzu pozostałe składniki to: alantoina, garbniki, fruktany, polifenole, asparagina, krzem, aminokwasy, beta-sitosterol oraz olejek eteryczny.

Także zawarta w nim alantonina  korzystnie wpływa na regenerację tkanek, przyspiesza gojenie się ran, ma silne właściwości nawilżające. Ma działanie zmiękczające i wygładzające, przyspiesza regenerację skóry, łagodzi także skutki oparzeń słonecznych. Stosuje się ją wspomagająco w leczeniu łuszczycy i profilaktyce odleżyn. Ponadto   wyciąg z żywokostu wykazuje działanie przeciwzapalne. Właściwości te wykorzystuje też oczywiście  kosmetyka naturalna. Żywokost  lekarski jest częstym składnikiem kremów nawilżającym. W INCI znajdziecie go pod nazwą :Symphytum Officinale Root